نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه علوم اسلامی رضوی
2 عضو هیات علمی گروه فقه و مبانی حقوق دانشگاه علوم اسلامی رضوی
3 استادیار رشته فقه و مبانی حقوق اسللنی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه قم، قم، ایران
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
یکی از موضوعات فقهی مندرج در ابوابی چون مکاسب محرمه و شهادات، مباحث مربوط به غناء ست. فقیهان مسلمان در تعریف اصطلاحی، تبیین دامنه و حکم آن هم‌داستان نیستند. یکی از عوامل‌این اختلافِ دیدگاهها، برداشتهایی است که از روایات پرشمار دربردارنده موضوع و حکم غناء صورت پذیرفته است. این جستار به روش توصیفی- تحلیلی و با بهره از منابع إسنادی در پی دلالت‌یابی شماری از احادیث است که برخی از فقیهان از آنها برای اثبات اباحه غناء بهره برده‌اند. تمرکز‌این پژوهش بر استظهار حضرت آیه‌الله العظمی‌خامنه‌ای از روایات پیش گفته، در قامت یکی از فقیهان آگاه معاصر است. برای دست‌یافتن به‌این هدف، پس از تعریف اصطلاحی غناء و کنکاشی اجمالی در ادلّه بیانگر حرمت آن، روایات رهنمون بر جواز، در 4 دسته موضوعی ذیل افراز گشته‌اند: ترجیع و تغنّی در قرآن، درآمد زنان آوازه‌خوان در عروسی‌ها، خرید و فروش کنیزان آوازه‌خوان و کاربست غناء در‌ایام سرور و اعیاد. حسب تعریفی که رهبر گرانقدر انقلاب اسلامی‌از غناء در دو معنای عام وخاص ارائه نموده است، نمی‌توان از‌این روایات بر اباحه غناء مُحرَّم یا حتی جواز غناء به نحو استثناء در موارد پیش‌گفته بهره برد.
کلیدواژه‌ها [English]
)