- قرآن کریم
1. ابوحیان، محمد بن یوسف؛ بحر المحیط؛ بیروت: دارالفکر، 1420 ق.
2. ابوعبید، قاسم بن سلام؛ غریب الحدیث؛ بیروت: دار الکتاب العربی، 1975 م.
3. اردر، یورام؛ «ادریس»؛ ترجمه: حسن رضایی، دایرة المعارف قرآن، تهران: نشر حکمت، 1392 ش.
4. آذرنوش، آذرتاش؛ «ابلیس»؛ دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران: مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، 1374 ش.
5. ـــــ؛ راه‌های نفوذ فارسی در فرهنگ و زبان عرب جاهلی؛ چ3، تهران: نشر توس، 1388 ش.
6. آلوسی، محمود بن عبدالله؛ روح المعانی؛ بیروت: دارالکتب العالمیة، 1415 ق.
7. برگ نیسی، کاظم، «واژه‌های دخیل قرآن و دیدگاه‌ها»، مجله معارف، ش34-35 مهر74، ص93-119
8. بستانی، فؤادافرام؛ فرهنگ ابجدی عربی-فارسی؛ ترجمه: رضا مهیار، تهران: نشر اسلامی، 1376 ش.
9. بلمی، جیمز؛ «الرقیم یا الرقود؟»؛ زبان قرآن، تفسیر قرآن: مجموعه مقالات قرآنپژوهی غربیان؛ ترجمه: مرتضی کریمی نیا، تهران: هرمس، 1392 ش.
10. بی‌آزار شیرازی، عبدالکریم؛ باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن کریم؛ تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1393 ش.
11. ثعالبی، عبدالرحمن بن محمد؛ الجواهر الحسان فی تفسیر القرآن؛ بیروت: داراحیاء التراث العربی، 1418 ق.
12. جفری، آرتور؛ واژه‌های دخیل در قرآن مجید؛ ترجمه: فریدونبدره‌ای، چ2، تهران: نشر توس، 1386 ش.
13. جوالیقی، موهوب بن احمد؛ المعرّب؛ به کوشش: احمد محمد شاکر، قاهره: بینا، 1961 م.
14. حاج منوچهری، فرامرز؛ «ادریس»؛ دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران: مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، 1377 ش.
15. حسن خالد الرفاعی، دیمه؛ المعرّب فی المصادر العربیّه؛بیروت: الازهر، 1946 م.
16. خرمشاهی، بهاءالدین؛ «واژگان فارسی قرآن»؛ روزنامه همشهری، ویژه‌نامه مبعث، دی‌ماه 1372 ش.
17. خشیم، علی فهمی؛ هل فی القرآن اعجمی؟؛ بیروت: دار الشرق الاوسط، 1997 م.
18. خفاجی، احمد بن احمد؛شفاء الغلیل فی ما فی کلام العرب من الدخیل؛ قاهره: مکتبة الحرم الحسینی، بی‌تا.
19. راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ مفردات الفاظ القرآن؛ بیروت: دارالقلم، بی‌تا.
20. ریپین، اندرو؛ «واژه‌های دخیل و تعیین زبان آن‌ها در تفاسیر»؛ زبان قرآن، تفسیر قرآن: مجموعه مقالات قرآنپژوهی غربیان؛ ترجمه: مرتضی کریمی‌نیا، تهران: نشر هرمس، 1392 ش.
21. زمخشری، محمود بن عمر؛ کشاف عن حقائق غوامض التنزیل؛ بیروت: دارالکتاب العربی، 1407 ق.
22. سمین، احمد بن یوسف؛ الدر المصون فی علوم الکتاب المکنون؛ بیروت: دارالکتب العالمیة، 1414 ق.
23. سیبویه، عمرو بن عثمان؛ الکتاب؛ به کوشش: محمد عبدالسلام هارون، قاهره: مکتبة الخانجی، 1408 ق.
24. سیوطی، جلالالدین؛ الاتقان فی علوم القرآن؛ چ4، تهران:نشر امیرکبیر، 1382 ش.
25. صفوی، کوروش؛ نوشته‌های پراکنده زبان‌شناسی و ترجمه؛ تهران: نشر علمی فرهنگی، 1391 ش.
26. طباطبایی، سید محمدحسین؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ چ5، قم: دفتر انتشارات اسلامی، 1417 ق.
27. طبری، محمد بن جریر؛ ترجمه تفسیر طبری؛ به کوشش: حبیب یغمایی، تهران: چاپخانه دولتی ایران، 1344 ش.
28. طریحی، فخرالدین؛ مجمع البحرین؛ تهران: نشر مرتضوی، 1375 ش.
29. فخر رازی، محمد بن عمر؛ تفسیر کبیر؛ بیروت: دار الفکر، بی‌تا.
30. فراهیدی، خلیل بن احمد؛ کتاب العین؛ قم: نشر هجرت، 1410ق.
31. قرطبی، محمد بن احمد؛ الجامع لاحکام القرآن؛ تهران: ناصرخسرو، 1364 ش.
32. کریمی‌نیا، مرتضی؛ زبان قرآن تفسیر قرآن، مجموعه مقالات؛ تهران: نشر هرمس، 1392 ش.
33. معین، محمد؛ فرهنگ معین؛ نشر امیر کبیر، تهران، 1350
34. نوشاوند، راحله؛ «رقیم»؛ دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر: غلامعلی حداد عادل، تهران: بنیاد دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، 1390 ش.
35. Baalbaki, Ramzi; Early Arab lexicographers and the use of Semitic languages; Berytus, pp. 117-127, 1983.
36. Horovitz, J; Jewish proper names and Derivatives in the Koran; in the Hebrew Union College Annual, ii. Cincinnati, 1925.
37. Kopf, Lothar; Religious influences on medieval Arabic philology; Studia Islamica, pp. 33-59, 1956.
38. Versteegh; Sibawayhis Treatment of Loan word, Interpretation and Transmission; Amal Melesha Marogy and Kees Versteegh (ed.), Leiden and Boston: Brill, pp. 202-222, 2015.
)