تعارض ترجمه عرفی واژه قرآنی «موقوتا» با روایات معصومان (ع)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجو-علوم قرآن و حدیث-دانشگاه مازندران

2 عضو هیات علمی دانشگاه مازندران

3 دانشیار دانشگاه مازندران

چکیده

مترجمان معاصر، واژه «مَوْقُوتاً» در آیه 103 سوره نساء ﴿... إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتاباً مَوْقُوتاً را به نحوی متفاوت از همدیگر ترجمه کرده­اند. این کلمه در برخی ترجمه‌ها به معنای «وقت‌هاى معین نماز» و در دیگر ترجمه‌ها به معنای «واجب یا لازم و ثابت بودن نماز» آمده است. برخی از این ترجمه‌ها، بر مبنای ظاهر الفاظ آیه و بدون توجه به قرائن دیگر مانند سیاق و روایات معتبر انجام گرفته و مراد اصلی خداوند به طور دقیق منتقل نشده است؛ چنانکه روایات قابل توجهی از معصومان (ع) نیز معنای دیگری برای آیه شریفه بیان نموده‌اند. در نوشتار حاضر که به روش توصیفی ـ تحلیلی سامان یافته، میزان تطابق ترجمه‌های معاصر در ترجمه این واژه با بیان اهل‌بیت (ع)، یعنی آگاهان به مراد واقعی خداوند، ارزیابی شده و در نهایت، ترجمه دوم سازگارتر با روایات تشخیص داده می­شود. در همین راستا، نقش کلام معصومان (ع) در تشیخص ترجمه صحیح قرآن مجید نمایان می‌گردد.
 
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Conflict between Customary Translation of the Quranic word "Maqutā" and Traditions of the Imams (a.s)

نویسندگان [English]

  • sayed mehdi mosavi 1
  • seyed ali akbar rabinataj 2
  • zeynad sadat hoseini 3
1 PH.D. student of Quran and Hadith sciences of Mazandaran university (corresponding author).
2 Professor of Quran and Hadith sciences of Mazandaran university.
3 Assistant professor of Quran and Hadith sciences of Mazandaran university.
چکیده [English]

Contemporary translators have translated the word "maqutā" in the verse “…Surely prayer is a timed ordinance for the believers” (4:103) in a different way. In some translations, this word is translated as "certain times of prayer" and in some others it is translated into "obligatory or necessary and constant prayer". Some of these translations are based on the apparent meaning of the words regardless of other indications, such as the context and authentic traditions, and the original intention of God has not been accurately transmitted; as significant traditions of the Innocents (a.s) also have expressed another meaning for the verse. By a descriptive-analytical method, in this paper, the degree of agreement of contemporary translations in the translation of this term with expression of the Innocents (a.s), who are aware of true intention of God, has been evaluated, and ultimately, researches revealed that the second translation is more consistent with traditions. In this regard, role of word of the Imams (a.s) is shown in the correct translation of the Holy Quran.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Translation of Quran
  • Translation Criticism
  • Quranic Words
  • Traditions of Innocents
  • Maqutā
ـ قرآن کریم.
1. ابن اثیر، مبارک؛ النهایة فی غریب الحدیث و الاثر؛ قم: موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان‏، 1367 ش.
2. ابن بابویه صدوق، محمد؛ من لایحضره الفقیه؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین‏، 1413 ق.‏
3. ــــــ؛ عیون أخبار الرضا (علیه السلام)‏؛ تهران: نشر جهان‏، 1378ق‏.
4. ابن حیون، نعمان بن محمد؛‏ دعائم الاسلام؛ قم: مؤسسة آل البیت علیهم السلام‏، 1385 ق.
5. ابن فارس، أحمد؛ معجم مقاییس اللغة؛ قم: مکتب الاعلام الاسلامی‏، 1404 ق‏.
6. ابن منظور، محمد بن مکرم؛ لسان العرب‏؛ بیروت‏: دار الفکر للطباعة و النشر، چ3، 1414 ق‏.
7. بابایی، علی اکبر؛ مکاتب تفسیری؛ قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، چ2، 1387 ش.
8. حر عاملی، محمد‏؛ تفصیل وسائل الشیعة؛ مؤسسة آل البیت علیهم السلام‏، قم‏: 1409 ق.‏
9. حسینی زبیدی، محمدمرتضی‏؛ تاج العروس من جواهر القاموس؛ بیروت: دارالفکر، 1414 ق‏.
10. خویی، سید ابو القاسم؛ البیان فی تفسیر القرآن؛ بی­جا، بی­نا، بی­تا.
11. راغب اصفهانى، حسین بن محمد؛ مفردات ألفاظ القرآن؛ بیروت: دار القلم، 1412 ق.
12. رجبى، محمود؛‏ روش تفسیر قرآن؛ قم‏: پژوهشکده حوزه و دانشگاه،‏ ‏1383 ش.
13. زمخشری، محمود بن عمر؛ الفائق فی غریب الحدیث؛ بیروت: دارالکتب العلمیة، 1417 ق.
14. سبحانی، جعفر، کلیات علم رجال؛ ترجمه: مسلم قلی پور، قم: انتشارات قدس، چ5، 1389 ش.
15. طباطبایى، سید محمد حسین؛ المیزان فى تفسیر القرآن؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی، 1417ق.
16. ـــــ؛ قرآن در اسلام؛ قم: موسسه بوستان کتاب، چ3، 1388 ش.
17. طوسی، محمد بن حسن؛ التبیان فى تفسیر القرآن؛ بیروت: دار احیاء التراث العربى، بی­تا.
18. ـــــ؛ الرجال؛ مؤسسة النشر الاسلامی، قم: چ3، 1373 ش‏.
19. ـــــ؛ فهرست کتب الشیعة و أصولهم و أسماء المصنّفین؛ قم: مکتبة الطباطبائی‏،1420 ق.
20. عیاشی، محمد بن مسعود؛ تفسیر العیّاشی؛ تهران: المطبعة العلمیة،1380 ق.
21. فاضل لنکرانى، محمد؛ مدخل التفسیر؛ قم: مرکز النشر مکتب الاعلام الاسلامی، 1413 ق.
22. فیض کاشانى، محمد محسن؛ الوافی؛ اصفهان: کتابخانه امام أمیر المؤمنین علی علیه السلام‏، 1406 ق.
23. فیومی، أحمد بن محمد؛ المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر؛ قم‏: موسسه دار الهجرة، 1414 ق‏.
24. کشّی، محمد بن عمر؛ رجال الکشی ـ إختیار معرفة الرجال‏؛ مشهد: نشر دانشگاه مشهد، 1409 ق.
25. کلینى، محمد بن یعقوب‏؛ الکافی؛ تهران: دار الکتب الإسلامیة، 1407 ق‏.
26. مجلسی، محمدتقی؛ روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه؛ قم: بی‌نا، چ2، 1406 ق.
27. مجلسی، محمدباقر؛ بحار الانوار؛ بیروت: دار إحیاء التراث العربی‏، چ2، 1403 ق.
28. ــــــ؛ مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول‏؛ تهران: دار الکتب الإسلامیة، چ2‏، 1404 ق.
29. نجاشی، احمد بن علی؛ رجال النجاشی؛ قم: مؤسسة النشر الاسلامی، چ6، 1365 ش‏.