نقد و بررسی کلامی ترجمه‌های شیعی فارسی آیه تطهیر با تکیه بر باور عصمت حداکثری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه قرآن و حدیث، دانشگاه تربیت مدرس، ایران. رایانامه: ali.hajikhani@modares.ac.ir

2 دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه تربیت مدرس، ایران. رایانامه: hadigholamrezaii@modares.ac.ir

3 PhD student in Quran and Hadith Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran. E-mail: m.honardoost@modares.ac.ir

چکیده

هدف: بنابر آیه تطهیر خداوند اراده کرده‌ است اهل‌بیت(ع) همواره از هرگونه رجس و پلیدی دور و همیشه پاک‌ و پاکیزه باشند؛ اما این آیه در پاره‌ای از برگردان‌ها به گونه‌ای ترجمه شده‌ است که گویا دو فعل مضارع «لیذهب» و «یطهرکم» شامل گذشته نمی‌شود و اهل‌بیت تنها از زمان نزول آیه، متعلق اراده خداوند قرار گرفته‌اند. مشکل دیگر اینکه برخی «لیذهب» را به معنای «رفع» ترجمه کرده‌اند و نه «دفع». در جستار حاضر تلاش شده است است ضمن نقد برخی از ترجمه‌های موجود، بهترین گزینه برای برگردان صحیح آن پیشنهاد شود.
روش پژوهش: در این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلیِ آمیخته با نقد، پس از تبیین مبانی نظری باور شیعه به ‌عصمت حداکثری اهل بیت، ابعاد مختلف ادبی و تفسیری آیه تطهیر، به‌ویژه زمان فعل مضارع و دیدگاه مفسران و مترجمان درباره معنای «لیذهب» بررسی می‌شود و بر اساس آن، ترجمه‌های فارسی شیعی این آیه مورد ارزیابی و نقد قرار می‌گیرند.
یافته‌ها: ترجمۀ درست و کامل آیه تطهیر باید: اولاً، مفید استقلال ذیل آیه از صدر آن باشد، ثانیاً، «یرید» را تشریعی نداند، ثالثاً، «لیذهب» و «لیطهرکم» را دفعی معنا کند و نه رفعی.
نتیجه‌گیری: ترجمۀ پیشنهادی آیه تطهیر بر اساس این پژوهش چنین است: «خداوند اراده کرده‌ است‌ که همواره هرگونه آلودگی را فقط از شما اهل ‌بیت (پنج‌تن آل عبا) دور نگه ‌داشته و شما را به ‌صورت کامل پاک‌ و پاکیزه نگه‌ دارد.»

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Rhetorical Analysis of the Persian Shiite Translations of the Verse of Purification Based on the Belief in Maximum Infallibility

نویسندگان [English]

  • ali hajikhani 1
  • Hadi Gholamrezaii 2
  • Mohammad Saber Honardoost 3
1 Corresponding Author, Associate Professor, Department of Quran and Hadith, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran. E-mail: ali.hajikhani@modares.ac.ir
2 PhD student in Quran and Hadith Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran. E-mail: hadigholamrezaii@modares.ac.ir
3 دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه تربیت مدرس، ایران. رایانامه: m.honardoost@modares.ac.ir
چکیده [English]

According to the verse of purification, God has meant the Ahl al-Bayt (peace be upon them) to be always free from every impurity and flaw and, instead, to be always pure and clean. However, this verse is sometimes translated in such a way that it seems that the verse does not include the past and that the Ahl al-Bayt have only been subject to God's will since the verse was revealed. In this study, conducted with a descriptive-analytical method mixed with criticism, an attempt has been made first to explain the theoretical foundations of the Shiite belief in the maximum infallibility of the Ahl al-Bayt and then to examine the various literary and interpretive dimensions of the verse of purification, especially the present tense of the verb and the views of the commentators on the meaning of “Liyudhhiba”. The aim is to evaluate and criticize the Shiite Persian translations of this verse and, secondly, to suggest the best option for its correct translation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ahlul Bayt (AS)
  • translation of the Quran
  • Verse 33 of the chapter Al-Ahzab