محسن قاسم پور؛ محمد سلامی راوندی
دوره 1، شماره 3 ، پاییز و زمستان 1390، ، صفحه 149-174
چکیده
سورة یوسف، أحسن القصص است که از ایّام دیرینه همواره مورد توجّه محقّقان قرار گرفته‌است. روایاتی که در اهم منابع شیعی و اهل تسنّن پیرامون تفسیر این سوره آمده، برخی از آنها آمیخته با اسرائیلیات است که ...
بیشتر
سورة یوسف، أحسن القصص است که از ایّام دیرینه همواره مورد توجّه محقّقان قرار گرفته‌است. روایاتی که در اهم منابع شیعی و اهل تسنّن پیرامون تفسیر این سوره آمده، برخی از آنها آمیخته با اسرائیلیات است که سیمای عصمت این پیامبر الهی را خدشهدار کرده است و بویژه با مبانی اعتقادی امامیّه در تعارض است. آبشخور بیشتر روایات تفسیر طبری و الدر المنثور سیوطی، در این قبیل مباحث برگرفته از تورات است. آنچه در روایات شیعی نیز آمده، برخی توأم با تذکار این قبیل روایات است و برخی دیگر نیز بدون هیچگونه توضیحی تکرار روایات اهل تسنّن است. در این پژوهش، در شرح حال یوسف صدیق، روایات منافی عصمت وی به بوتۀ نقد درآمده تا هم نادرستی این اقوال بیپایه ثابت گردد و هم عصمت ایشان تثبیت شود و هم سیمای واقعی آن حضرت بر اساس مبانی و نصوص قرآنی و روایات صحیح و نه تورات محرّف ترسیم شود. رهیافت اساسی این مقاله، معطوف به این نکتۀ محوری است که بین روایات مخدوش و غیر قابل قبول که عمدتاً در منابع اهل سنّت آمده، از نظر محتوایی با گزارشهای تورات همپوشانیهای مضمونی نیز وجود دارد.
