تاریخ دریافت: 27 بهمن 1393،
تاریخ پذیرش: 27 بهمن 1393
چکیده
مراجعه به معهودات عرب عصر نزول و تفسیر آیات قرآن بر پایه آنها، پرده از مراد الهی در آیات مجمل بر می‌دارد. یکی از آن آیات، آیه 19 سوره الرحمن است که در این مقاله، از آن به آیه «مرج البحرین» تعبیر می‌شود. در این آیه و آیات مشابه، از دو دریایی سخن رفته است که به هم تلاقی می‌کنند، امّا بر هم غلبه پیدا نمی‌کنند. یکی از آنها شیرین و گوارا (فرات) و دیگری شور و تلخ است و از آنها مروارید و مرجان استخراج می‌شود و در آن کشتی‌رانی صورت می‌گیرد. در این آیات، خطاب به عرب عصر نزول گفته شده است که شما از این دریا، حلیه (مرواید و مرجان) و گوشت تازه (ماهی) استخراج می‌کنید و در آن به کشتی‌رانی برای کسب روزی می‌پردازید. تنها دریای شیرینی که در جزیرة العرب به صورت دایمی به دریا می‌ریزد، دریای اروند(شط العرب) است که از به هم پیوستن دو رود دجله و فرات و سپس کارون تشکیل می‌شود و در کرانه بصره به خلیج فارس می‌ریزد. از صدر اسلام نام «بحرین» بر منطقه بصره تا عمان اطلاق می‌شده است. مجمع الجزایر بحرین مرجانی و مروارید بحرین معروف است. مرجان هم واژه‌ای فارسی است. این قرائن در کنار هم مؤیّد این است که مراد از «بحرین» یاد شده در آیات قرآن همین منطقه است.
If we study the images of Arab of the Prophet, we can understand the ambiguous verses of the Quran. Nineteenth verse of Sura Al-rhman is one of them. It says: He merged the two seas, meeting each other. There is a barrier between them which they do not overstep. From them emerge the pearl and the coral. His are the sailing ships on the sea. In these verses the Arab is addressed and it has been said: you can extract decorate fresh meat from this sea and ship in it. The only sweet river in Arabian Peninsula that pours permanently to sea is Arvand that pours to the Persian Gulf. At the beginning of Islam from Basra region to Oman has been called "Bahrain". The archipelago of Bahrain is coral and the pearl of Bahrain is known and marjan is a Persian word. These signs confirm that the meaning of "Bahrain" in the Quran is the same region..
کلیدواژه ها [English]
Bahrain, Pearls and coral, Arvand river, the Euphrates and Tigris, Persian Gulf
ابتدای صفحه