بررسی و نقد دیدگاه جرج طرابیشی در انحصار رسالت پیامبر اکرم (ص) به ابلاغ وحی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

2 دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

3 استاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

چکیده

­DOR: https://dorl.net/dor/20.1001.1.22516026.1399.10.22.12.5
جرج طرابیشی نظریه­پرداز نواندیش معاصر با رویکردی انتقادی به دیدگاه مسلمانان، نظریه­ انحصار رسالت پیامبراکرم (ص) به ابلاغ وحی را طرح نموده، حجیّت سنت نبوی را انکار می­نماید. از دیدگاه او، مسلمانان بدون توجه به نص قرآن و مدلول­های برخاسته از آن، وظیفه­ پیامبراکرم (ص) را از ابلاغ وحی، به قانون‌گذاری بسط داده و به دنبال آن به سنت آن حضرت، حجّیت بخشیده وآن را هم‌تراز قرآن و بعضاً مقدم بر آن قرار داده­اند. پژوهش حاضر با روش کتابخانه­ای و رویکرد توصیفی‌ـ تحلیلی به تبیین ادله طرابیشی پرداخته، با نقد ادله وی و تبیین وظایف غیر ابلاغی پیامبر اکرم (ص)، حجیّت سنت قطعی­الصدور رسول­ اکرم (ص) را اثبات می‌نماید. نگاه نادرست به معنای شارعیت خدا و رسول خدا نزد مسلمانان، استناد نادرست و فهم ناقص از برخی آیات قرآن و عدم جامع‌نگری به آیات قرآن در تبیین وظایف پیامبر (ص)، مهمترین اشکالات طرابیشی در نظریه انحصار رسالت پیامبراکرم (ص) به ابلاغ وحی است.
 

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

A critical review of George Tarabichi’s opinions about message delivery as the sole mission of the prophet (pbuh)

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Masjedi 1
  • Mahdi Mehrizi 2
  • Hojjati 3
1 PhD student of Quran and Hadith sciences, Tehran Azad University
2 Associate prof. of Quran and Hadith sciences, Tehran Azad University
3 Professor of Quran and Hadith sciences, Tehran Azad University
چکیده [English]

DOR: https://dorl.net/dor/20.1001.1.22516026.1399.10.22.12.5
George Tarabichi, a modern theoretician, criticizes the common Muslim attitude regarding the vast functions of prophethood and puts forth a theory about message delivery as the sole mission of the prophet (pbuh). Thus, he ignores the compelling role of the ways, manners and traditions (Sunnah) set by the prophet. As he believes, Muslims, regardless of the Quranic verses and evidence, have generalized the prophet’s functions from message delivery to legislation, accredited his Sunnah and placed it on par with and sometimes higher than the Quran. Through library work and the descriptive-analytic method, this study seeks to prove the validity of Sunnah as something indisputable by the critical examination of Tarabichi’s ideas and reasons as well as the re-enumeration of the prophet’s functions other than message delivery. As the results of the study suggest, Tarabichi’s theory cannot be accepted due to his wrong interpretation of the right of legislation by God and the prophet, mis-substantiation with the Quranic verses stemming from his defective understanding of those verses and lack of a holistic look to cast on them.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Prophet’s mission
  • Message delivery
  • Right of God for legislation
  • Legislation by the prophet
  • Georges Tarabichi

مراجع

ـ قرآن کریم؛ ترجمه: محمدمهدی فولادوند، تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، 1418ق.
1. آلوسی، محمود بن­ عبدالله؛ روح المعانی­ فی ­تفسیر القرآن العظیم­ و سبع المثانی؛ بیروت: دارالکتب العلمیه، 1415 ق.
2. ابن­ شهر آشوب، محمد بن ­علی؛ متشابه القرآن و مختلفه؛ قم: بیدار، 1369­ ق.
3. ابن­ عاشور، محمد بن طاهر؛ تفسیر التحریر و التنویر؛ بیروت: موسسه التاریخ العربی، 1420­ ق.
4. ابن عربی، محمد بن عبدالله؛ احکام القرآن؛ بیروت: دارالجیل، بی­تا.
5. ابن منظور، محمد بن مکرم؛ لسان العرب؛ بیروت: دارالصادر، 1388 ق.
6. ابن­عطیه، عبدالحق­ بن ­غالب؛ المحرر الوجیز فی تفسیر القرآن العزیز؛ بیروت: دارالکتب العلمیه، 1422 ق.
7. جوادی آملی، عبدالله؛ تفسیر موضوعی قرآن کریم؛ قم: اسراء، 1394­ ش.
8. حسینی همدانی، سیدمحمد؛ انوار درخشان در تفسیر قرآن؛ تهران: لطفی، 1404­ ق.
9. حقی­برسوی، اسماعیل­ بن ­مصطفی؛ تفسیر روح البیان؛ بیروت: دارالفکر، بی­تا.
10. حکیم، محمدتقی؛ سنت در قانون گذاری اسلام؛ ترجمه: سیدهادی علوی، تهران: کتابخانه بزرگ اسلامی، 1397­ ق.
11. دروزه، محمدعزه؛ ­التفسیر الحدیث: ترتیب ­السور حسب ­النزول؛ بیروت: دارالغرب ­الاسلامی، 1421 ق.
12. سیدمرتضی؛ الشافی­ فی الامامه؛ تهران: موسسه ­امام صادق(ع)، 1410­ ق.
13. سیوطی، عبدالرحمن بن ­ابی­بکر؛ الدر المنثور فی­ التفسیر المأثور؛ قم: کتابخانه­ آیت­الله­ مرعشی، 1404 ­ق.
14. شبر، عبدالله؛ تفسیر القرآن الکریم؛ قم: دارالهجره، 1410 ق.
15. شوکانی، محمد بن علی؛ فتح القدیر؛ دمشق: دار ابن کثیر، 1414 ­ق.
16. صادقی تهرانی، محمد؛ الفرقان فی تفسیر القرآن؛ قم: فرهنگ اسلامی، 1365 ­ش.
17. صبحی، صالح؛ پژوهش‌هایی درباره قرآن و وحی؛ ترجمه: محمد مجتهد شبستری، تهران: نشر فرهنگ اسلامی، 1374 ­ش.
18. ضیائی­فر، سعید؛ «شئون معصوم و تأثیر آن بر شناخت تعالیم دین»، نقدونظر، ‏شماره2‏، 1390 ­ش.
19. طالقانی، محمود؛ پرتوی ­از ­قرآن؛ تهران: شرکت سهامی انتشار، 1362 ­ش.
20. طباطبایی، محمدحسین؛ المیزان فی تفسیر القران؛ قم: انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1390 ­ق.
21. طبرسی، فضل بن حسن؛ مجمع البیان؛ تهران: ناصرخسرو، 1372 ­ش.
22. طبری، محمد بن جریر؛ جامع البیان؛ بیروت: دار المعرفه، 1412 ­ق.
23. طرابیشی، جرج؛ من اسلام القرآن الی اسلام الحدیث؛ بیروت: دار الساقی، 2015 م.
24. طریحی، فخرالدین؛ مجمع البحرین؛ بی­جا: الثقافة الاسلامیة، 1408 ­ق.
25. طنطاوی، محمدسید؛ التفسیر الوسیط للقرآن الکریم؛ قاهره: نهضة المصر، 1997 م.
26. طوسی، محمد بن حسن؛ التبیان فی تفسیر القرآن؛ بیروت: داراحیاء التراث العربی، بی­تا.
27. طیب، سید عبدالحسین؛ اطیب البیان فی تفسیر القرآن؛ تهران: اسلام، 1378 ­ش.
28. عنایه، غازی حسین؛ شبهات حول القرآن و تفنیدها؛ بیروت: دار و مکتبه الهلال، بی­تا.
29. فاکر میبدی، محمد؛ «درآمدی بر آیات ­الاحکام»، پیام جاویدان، شماره 3، 1383 ­ش.
30. فخر رازی، محمدبن عمر؛ مفاتیح الغیب؛ بیروت: دار احیاءالتراث العربی، 1420 ­ق.
31. فضل الله، محمدحسین؛ من وحی القرآن، بیروت: دارالملاک، 1419 ق.
32. فقهی­زاده، عبدالهادی؛ درآمدی بر تفسیر قرآن کریم، اصول و مقدمات؛ تهران: تلاوت، 1391 ­ش.
33. قراملکی، احدفرامرز؛ «تجلی ­خدای ­گفتگو در کاربرد قرآنی(قل)»؛ تفسیر وزبان قرآن، شماره4، 1393ش.
34. قرشی، علی اکبر؛ احسن الحدیث؛ تهران: بنیاد بعثت، 1377 ­ش.
35. قرطبی، محمد بن احمد؛ الجامع لاحکام القرآن؛ تهران: ناصر خسرو، 1364 ­ش.
36. قطب، سید؛ فی ظلال القرآن؛ بیروت: دارالشروق، 1425 ­ق.
37. نجمی، محمد صادق؛ سیری در صحیحین؛ قم: انتشارات اسلامی، 1385 ش.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 21 بهمن 1397
  • تاریخ بازنگری: 19 خرداد 1398
  • تاریخ پذیرش: 10 شهریور 1398
  • تاریخ اولین انتشار: 01 فروردین 1399

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار