طبق آیات قرآن کریم، بهشت سرای سرسبز و خرّمی است که درختان مختلفی را در خود جای داده است. یکی از این درختان، «طلح» است. توصیف این درخت در قرآن کریم با واژه «منضود» از یک‌سو و هم‌نشینی آن با درخت «سدر» از سوی دیگر، سبب شده که مترجمان و مفسران در معنای واژه «طلح»، اختلاف نظر داشته باشند. برخی آن را درخت سنط یا اقاقیا، برخی دیگر شکوفه خرما و دیدگاه غالب آن را درخت موز دانسته است. این نوشتار با بهرهگیری از روش توصیفی‌ـ‌تحلیلی، به بررسی لغوی، تفسیری و گیاهشناسی واژه «طلح» پرداخته و مطابقت این واژه را با درخت اقاقیا و موز مورد ارزیابی قرار داده است. بررسیهای واژهشناسی و تفسیری و همچنین نیازمندیهای محیطی این دو درخت نشان میدهد که سنط یا اقاقیا، بیشترین مطابقت را با واژه «طلح» دارد.
رفیعی, مریم, احمدنژاد, امیر, صمدانیان, محسن. (1399). مصداق شناسی واژه «طلح» در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی. دو فصلنامه کتاب قیم, 10(22), 139-158.
MLA
مریم رفیعی; امیر احمدنژاد; محسن صمدانیان. "مصداق شناسی واژه «طلح» در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی". دو فصلنامه کتاب قیم, 10, 22, 1399, 139-158.
HARVARD
رفیعی, مریم, احمدنژاد, امیر, صمدانیان, محسن. (1399). 'مصداق شناسی واژه «طلح» در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی', دو فصلنامه کتاب قیم, 10(22), pp. 139-158.
VANCOUVER
رفیعی, مریم, احمدنژاد, امیر, صمدانیان, محسن. مصداق شناسی واژه «طلح» در قرآن با تأکید بر منابع تفسیری و گیاه شناسی. دو فصلنامه کتاب قیم, 1399; 10(22): 139-158.
)