1
گروه قرآن و حدیث، دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان
2
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان
چکیده
امکان درج نشانههای نگارشی کنونی در قرآن کریم با یک چالش روبروست. از یک طرف، اهداف و فواید نشانهگذاری ما را به درج این نشانهها در قرآن کریم تشویق و ترغیب کرده و از سوی دیگر، مقدّس بودن قرآن کریم یا شبهه کافی بودن علائم وقف و ابتدا، ما را از این کار باز میدارد. تنافی داشتن این نشانهها با رسم المصحف، تحمیل یک تفسیر بر قرآن کریم و بدعت بودن این کار، از جمله شبهات مطرح شده در این زمینه است. این مقاله با یک شیوه تاریخی‌ـ‌تحلیلی در پی رفع شبهات مطرح و رفع این چالش است. به همین منظور ابتدا کم و کیف نشانههای نگارشی، اهداف، فواید و ضرورت این نشانهها در متن را روشن و عدم همپوشانی علائم وقف و ابتدا و نشانههای نگارشی را آشکار کرده و سپس با بررسی پیشینه این نشانهها در زبان عربی و همچنین پیشینه نگارش قرآن کریم و جداسازی مسأله رسم المصحف از ضبط المصحف، درج این نشانهها در قرآن کریم را از نظر مفهومی و مصداقی مسبوق به سابقه و بدون اشکال و به عبارتی ممکن، بلکه مستحسن دانسته است.
)