خلیلی ازاد, مریم السادات, عباسی, مهرداد. (1397). عربیپنداری واژه‌های دخیل قرآن در تفاسیر اسلامی (بررسی هشت نمونه موردی از اعلام قرآنی). دو فصلنامه کتاب قیم, 8(19), 71-93.
مریم السادات خلیلی ازاد; مهرداد عباسی. "عربیپنداری واژه‌های دخیل قرآن در تفاسیر اسلامی (بررسی هشت نمونه موردی از اعلام قرآنی)". دو فصلنامه کتاب قیم, 8, 19, 1397, 71-93.
خلیلی ازاد, مریم السادات, عباسی, مهرداد. (1397). 'عربیپنداری واژه‌های دخیل قرآن در تفاسیر اسلامی (بررسی هشت نمونه موردی از اعلام قرآنی)', دو فصلنامه کتاب قیم, 8(19), pp. 71-93.
خلیلی ازاد, مریم السادات, عباسی, مهرداد. عربیپنداری واژه‌های دخیل قرآن در تفاسیر اسلامی (بررسی هشت نمونه موردی از اعلام قرآنی). دو فصلنامه کتاب قیم, 1397; 8(19): 71-93.
عربیپنداری واژه‌های دخیل قرآن در تفاسیر اسلامی (بررسی هشت نمونه موردی از اعلام قرآنی)
2استادیار دانشگاه علوم و تحقیقات. گروه علوم قرآن و حدیث
تاریخ دریافت: 18 اردیبهشت 1396،
تاریخ بازنگری: 21 اردیبهشت 1397،
تاریخ پذیرش: 21 خرداد 1397
چکیده
واژگان دخیل قرآن که دو رویکرد پذیرش و عدم پذیرش وجود آن‌ها در قرآن کریم در میان عالمان مسلمان مطرح بوده، همواره ذهن پژوهشگران را به خود مشغول داشته است. با اینکه برخی نظرات ایشان در تعیین زبان این واژه‌ها دقیق و مبتنی بر دانش زبانشناسی است، اما بهنظرمیرسد اظهارنظرهای آنان درباره بعضی از واژه‌ها، فاقد مبنای علمی است. آنان در سده‌های متقدم که منابع زبانشناسی متقن در دسترس نداشتند تا زبان واژه‌های قرآنی را به‌درستی تعیین نمایند، آن‌ها را به زبان عربی نسبت می‌دادند و به‌گونه‌ای به عربی دانستن واژگان دخیل و اَعلام قرآنی تمایل داشته و برای این واژگان، ریشه عربی می‌تراشیدند؛ این اندیشمندان حتی اسامی و اَعلام پیشا اسلامی که در زبان‌های قدیمی‌تر از عربی کاربرد داشته را به عربی نسبت می‌دادند. در این پژوهش کوشیده شده با ارائه مستنداتی از منابع زبان‌شناختی، غیرعربی بودن این واژگان و خاستگاه اصلی آن‌ها مشخص شود. در این راستا تعدادی از این اَعلام، انتخاب شده و با عنایت به دیدگاه مفسران سنتی و پژوهشگران نوین و تحلیل‌های صورت گرفته، تمایل مفسران سنّتی به عربیانگاری برخی از واژگان دخیل قرآن، نشان داده شده است.
عربیپنداری واژه‌های دخیل قرآن در تفاسیر اسلامی
(بررسی هشت نمونه موردی از اعلام قرآنی)
نویسندگان [English]
maryam sadat khalili azad1؛ mehrdad abasi2
1student of sience and research university
2استادیار دانشگاه علوم و تحقیقات. گروه علوم قرآن و حدیث
چکیده [English]
واژگان دخیل قرآن که دو رویکرد پذیرش و عدم پذیرش وجود آن‌ها در قرآن کریم در میان عالمان مسلمان مطرح بوده، همواره ذهن پژوهشگران را به خود مشغول داشته است. با اینکه برخی نظرات ایشان در تعیین زبان این واژه‌ها دقیق و مبتنی بر دانش زبانشناسی است، اما بهنظرمیرسد اظهارنظرهای آنان درباره بعضی از واژه‌ها، فاقد مبنای علمی است. آنان در سده‌های متقدم که منابع زبانشناسی متقن در دسترس نداشتند تا زبان واژه‌های قرآنی را به‌درستی تعیین نمایند، آن‌ها را به زبان عربی نسبت می‌دادند و به‌گونه‌ای به عربی دانستن واژگان دخیل و اَعلام قرآنی تمایل داشته و برای این واژگان، ریشه عربی می‌تراشیدند؛ این اندیشمندان حتی اسامی و اَعلام پیشا اسلامی که در زبان‌های قدیمی‌تر از عربی کاربرد داشته را به عربی نسبت می‌دادند. در این پژوهش کوشیده شده با ارائه مستنداتی از منابع زبان‌شناختی، غیرعربی بودن این واژگان و خاستگاه اصلی آن‌ها مشخص شود. در این راستا تعدادی از این اَعلام، انتخاب شده و با عنایت به دیدگاه مفسران سنتی و پژوهشگران نوین و تحلیل‌های صورت گرفته، تمایل مفسران سنّتی به عربیانگاری برخی از واژگان دخیل قرآن، نشان داده شده است.
کلیدواژه ها [English]
واژه‌های دخیل, معرّبات قرآن, عربیپنداری واژه‌های دخیل, زبان قرآن
ابتدای صفحه