محسن دیمه کار گراب؛ سید محمد سجادی پور
دوره 8، شماره 19 ، آبان 1397، ، صفحه 41-70
چکیده
آیات الاحکام از دیرباز تاکنون در فرآیند استنباط، موردتوجه فقیهان اسلامی بوده لیکن غالباً به دلیل حاکمیت گفتمان فقهی بر این دسته از آیات، ابعاد کلامی آن در حوزه امامتپژوهی به‌ندرت مورد توجه بوده است. ...
بیشتر
آیات الاحکام از دیرباز تاکنون در فرآیند استنباط، موردتوجه فقیهان اسلامی بوده لیکن غالباً به دلیل حاکمیت گفتمان فقهی بر این دسته از آیات، ابعاد کلامی آن در حوزه امامتپژوهی به‌ندرت مورد توجه بوده است. این درحالی است که افزون بر ابعاد فقهی، اشارات ارزشمندی نیز به موضوع امامت دارد. پیشینه اینگونه از خوانش کلامی را در روایات فقهیـ کلامی اهل‌بیت (ع) در حوزه آیات احکام میتوان جست. لذا نظر به خلأ امامتپژوهی در زمینه آیات الاحکام و میانرشتهای بودن آن در عرصههای بنیادین حدیث، فقه، کلام و تفسیر و نیز بهرهگیری از اینگونه استنباط در حوزه مباحث کلامی امامت از ناحیه اهل‌بیت (ع)، در این نوشتار تلاشی صورت گرفته است تا بر پایه روش توصیفیـ تحلیلی در میراث روایی و فقهی امامیه، نقش آیات الاحکام در احتجاجات اهل‌بیت (ع) در زمینه امامت را مورد بررسی و تبیین قرار دهد. بررسیها نشان میدهد که بنوّت اهل‌بیت نسبت به رسول خدا، ولایت، امامت و زعامت اهل‌بیت (ع)، نصب و تعیین الهی امام، عنصر نص و وصایت، عصمت، نقش عنصر وراثت در زمینه امامت و جریان امامت در ذریه امام حسین (ع) از مهمترین رهیافتهای کلامی اهل‌بیت در استناد به آیات الاحکام است.
