تاریخ دریافت: 14 تیر 1394،
تاریخ بازنگری: 14 تیر 1395،
تاریخ پذیرش: 14 تیر 1395
چکیده
روایاتی در جوامع حدیثی شیعه و اهل سنت به ثبت آمده است که بر کراهت برخی روابط جنسی دلالت دارد. در این دسته از احادیث، برخی زمانها و حالات مورد نهی قرار گرفته که البته بخشی از آنها از نظر دلالت، مضطرب و پریشان است. در این میان، روایت‌های فراوان و البته معتبری وجود دارد که از مقاربت در آخر ماه بر حذر داشته و آن را مکروه اعلام داشته است. در بسامدی کمتر، جماع در اول و میانه ماه نیز منع و نهی شده است. در این پژوهش برای ارائه فهمی ژرف‌تر از روایات پیش‌گفته، با واژه‌شناسی «شهر» در آیات قرآنی، مفهوم جدیدی از این واژه ارائه شده است. نیز با بهره‌گیری از سیاق روایات و نتایج علم پزشکی، فرضیه جدیدی پیشنهاد شده است که نهی از روابط جنسی در آخر ماه، فرمانی در جهت تکثیر نسل و افزایش موالید بوده است.
Rereading of Preventing Narration from Marital Relationship at the End of Each Month
نویسندگان [English]
Bibi Zeynab Hosseini
Assistant Professor of Theology in Yasuj University.
چکیده [English]
There are narrations in Hadith communities of Shia and Sunni Muslims that signifies marital relationship is disapproved (makrūḥ). Some of times and situations in these narrations has been prohibited which some of them in term of significance are not stable and have anxiety. Among these narrations, many valid cases warn about sexual intercourse and declare that it is disapproved. In a lower frequency, copulation in the beginning and in the middle of month is forbidden too. In this essay with the aim of a deeper understanding of mentioned narrations, a new concept of this word is provided by philologist of “shaḥr” (month) in Quranic verses. Furthermore, by employment of narrations and outcomes of medical sciences, a new hypothesis suggested that prohibiting sexual relations at the end of each month is a mandate for genesis generation increase and expansion of births.
کلیدواژه ها [English]
Sexual Relations, Narration, disapproved, Period, Shaḥr (Month), Reproduction
مراجع
- قرآن کریم
1. ابن فارس، احمد بن فارس؛ معجم مقاییس اللغة؛ قم: مکتب الاعلام الاسلامی، 1404 ق.
2. ابن‌بابویه، محمد بن علی؛ المقنع؛ قم: مؤسسة الامام مهدی (عج)، 1415 ق.
25. طباطبایی، سید محمدحسین؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ قم: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1417 ق.
26. طبرسی، فضل بن حسن؛ مجمع‌البیان؛ تهران: انتشارات ناصر خسرو، 1372 ش.
27. عاملی، محمد بن حسن؛ وسائل الشیعه؛ قم: تراث اهل البیت، 1409 ق.
28. عبدالرحمن، منیرة؛ «تحدید النسل»؛ ش2، 1382 ش.
29. عبدالنبی محمد اسماعیل؛ «السنه الارشاد»؛ سال اول، ش4، 1351 ش.
30. علیان، رشدی؛ «الصائبه»؛ کلیة البغداد، ش19، 1976 م.
31. فارگوس، فیلیپ؛ مصباح؛ 1383، 1383 ش.
32. فاعور، احمد؛ عالم المعرفة؛ ش64، 1983 م.
33. کلینی، محمد بن یعقوب؛ الکافی؛ تهران: دار الکتب الاسلامیة. 1407 ق.
34. کیانی، رضا؛ «مطلوبیت کثرت نفوس و باروری در کتاب مقدس»؛ مجله جمعیت، ش67و 68، 1388 ش.
35. گرانفیلد، نینا؛ تقویم بارداری؛ تهران: نشر پسند، 1376 ش.
36. مالک، ایوب، «بررسی تأثیر وضعیتهای مختلف کره ماه در رخداد خودکشی، تصادفات رانندگی و بحرانهای روانی، روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران»، ش7، 1374 ش.
ابتدای صفحه