تاریخ دریافت: 20 بهمن 1395،
تاریخ بازنگری: 13 تیر 1396،
تاریخ پذیرش: 10 آبان 1396
چکیده
امام رضا(ع) در حدیث «سلسلة الذهب» خود را از شرایط کلمۀ اخلاص دانسته است؛ کلمهای که دژ الهی است و هر که در آن داخل شود، از عذاب الهی ایمن میماند. با در نظر گرفتن مبانی عارفان میتوان این حدیث شریف را اینگونه توضیح داد که هر یک از امامان معصوم، انسان کامل یعنی جلوۀ تامّ الهی در این عالَم است که از نظر وجود‌شناسی و معرفت‌شناسی، واسطۀ بین حق و خلق میباشد. بنا بر آیات قرآن کریم، خداوند، ظاهر و باطن است. ظهور کامل خداوند، انسان کامل است که بدون او، مرتبة شهادت ناقص میماند. در واقع، حقیقت انسان کامل در مرتبة غیب است و ظهورش، امانتی از مرتبة غیب در مرتبة شهادت است. از آنجا که ذات خداوند، غیب مطلق است، او را فقط از طریق امام معصوم میتوان شناخت و چون امامان معصوم، نوری واحد و متّحد با حقیقت محمّدیه هستند، شناخت امام زمان، در واقع معرفت به توحید خداوند است. آدمی بعد از صفای نفس و آراسته شدن به کمال علمی و عملی میتواند امام معصوم را درک کند و به بهشت الهی وارد شود.
ابتدای صفحه