Etymology of the Quranic Word "tasbiḥ" and Explaining the Relation of it to the Root SBḤ

Document Type : Research Paper

Authors

1 Doctoral student of Quran and Hadith Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran: Iran.

2 Associate Professor, Department of Quranic and Hadith Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran: Iran

3 Department of Quran and Hadith Studies, Tarbiat Modares University, Tehran: Iran

10.30512/kq.2022.18899.3495

Abstract

مفهوم تسبیح، یکی از مهمترین اذکار در نزد مسلمانان است و در قرآن کریم و فرهنگ اسلامی، بسیار به آن توجه شده و هر صبح و شام، چه در وقت عبادت و چه اوقات دیگر، ورد زبان مسلمانان گشته است. تسبیح با آنکه از ماده ثلاثی سبح ساخت یافته، اما تاکنون تبیینی ریشه‌شناختی از ارتباط آن با ماده سبح ارائه نشده است. این نگاشته بنا دارد با استفاده از روش ریشه‌شناسی، ابتدا معانی ماده سبح و واژه تسبیح را در زبان‌های سامی کشف کرده، سپس بر اساس رویکرد معناشناسی تاریخی، مراحل تطور این واژه را تبیین نماید. در پایان این پژوهش به این نتیجه دست یافت که ماده سبح ابتدا به معنای «گستردن» بوده، سپس از آن معنای «ارتقا، شکوه و جلال» ساخته شده، و در نهایت معنای «با شکوه دانستن» یا «ستایش» در باب تفعیل ساخت یافته است.

Keywords

Main Subjects