TY - JOUR ID - 323 TI - مهارت خودافشایی از منظر قرآن کریم و روایات JO - دو فصلنامه کتاب قیم JA - KQ LA - fa SN - 2251-6026 AU - علمایی, نسیبه AU - مطیع, مهدی AD - کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث از دانشگاه اصفهان AD - عضو هیأت علمی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 3 IS - 8 SP - 73 EP - 102 KW - قرآن KW - خودافشایی KW - معرّفی خود KW - اعتراف KW - روان‌شناسی DO - N2 -  مهارت خودافشایی یکی از مهمترین مهارت‌های گفتاری به شمار می‌رود که در ارتباط مؤثّر، نقش بسزایی دارد. خودافشایی هم به معنی معرّفی خود و شناساندن اهداف، احساسات، دیدگاه‌ها و اعمال خویش به دیگران و هم به معنی اعتراف به برخی جنبه‌های فردی به‌کار گرفته شده است. این پژوهش بر آن است تا این نوع از مهارت گفتاری را در قرآن کریم واکاوی نماید. در قرآن، به دو جنبة خودافشایی ممدوح و ممنوع اشاره شده است. در علم روان‌شناسی نیز این مقوله مورد اهتمام بوده است. این پژوهش به تحقیقات روان‌شناسان در این باره نیز عنایت دارد. براساس بررسی‌های انجام گرفته در این پژوهش، مهارت خودافشایی در قرآن کریم دارای انواعی است: 1) خودافشایی خداوند نسبت به بندگان خود؛ 2) خودافشایی بندگان نسبت به خداوند متعال؛ 3) خودافشایی پیامبران الهی در برابر مردم؛ 4) خودافشایی مردم در برابر پیامبران الهی؛ 5) خودافشایی مردم در برابر مردم. UR - https://kq.meybod.ac.ir/article_323.html L1 - https://kq.meybod.ac.ir/article_323_5ccec460b3031b3e3dd3441024ebf308.pdf ER -