TY - JOUR ID - 1313 TI - محورهای هم­نشینی معنای «عقل» در نهج البلاغه JO - دو فصلنامه کتاب قیم JA - KQ LA - fa SN - 2251-6026 AU - موسوی بفرویی, سید محمد AU - عمویی, مریم AD - دانشیار دانشگاه میبد AD - دانشجوی دکتری علوم و معارف نهج البلاغه، دانشگاه میبد Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 8 IS - 18 SP - 297 EP - 318 KW - نهج البلاغه KW - عقل KW - ارتباط معنایی KW - هم­نشینی معنایی DO - N2 - یکی از مهم­ترین ویژگی­های ساختاری نهج البلاغه، تناسب و انسجام حاصل از ارتباط معنایی واژه­ با واژگان دیگر است. این ارتباط معنایی با استفاده از تناسب معنایی، قابل تبیین است و از این جهت، مناسبت دارد از محور هم‌نشینی­که یکی از راهکارهای عمده در انتقال پیام گفتاری است، بهره برد. ارزش چینش واژگان و گزینش آنها توسط گوینده، با توجه به ارتباط معنایی واژگان هم­نشین، آشکار می­شود. در این میان، واژه «عقل» از کلماتی است­ که در کتاب ارزشمند نهج­البلاغه، جزء واژگان چند معنایی محسوب می‌شود. از ‌این‌رو، پژوهش­حاضر با روش توصیفی‌ ـ تحلیلی و با بهره­جویی از منابع کتابخانه­­ای ‌ـ اسنادی به بررسی محور هم­نشینی واژه «عقل» در آن کتاب پرداخته ­و به این نتیجه رسیده است­ که هم­نشینی «عقل» با واژگان «شهادت، دفاین، تحصین، تکلّم، سهو، تدبیر، موعظه، رعایة و روایة» بیان‌کننده نوعی از تناسب معنایی در گفتار است. UR - https://kq.meybod.ac.ir/article_1313.html L1 - https://kq.meybod.ac.ir/article_1313_fa0d78686dcb15cff56e4628d65c477a.pdf ER -