وطن از عناوینی است که نزد همة انسانها و نیز در ادیان آسمانی و بخصوص، دین مقدّس اسلام مورد توجّه بوده و از قداست و احترام ویژهای برخوردار است و در آموزههای دینی به محبّت و مهرورزی نسبت به آن سفارش فراوان شده است. عشق به وطن، میلی طبیعی است که خداوند در بین مخلوقاتش قرار داده است به گونهای که حتّی حیوانات نیز به محلّ زندگی خود گرایش غریزی دارند. دین اسلام این میل را مورد توجّه قرار داده و ترک وطن و مهاجرت از آن را تنها در مواقع و شرایط خاص، مطلوب معرّفی میکند. از دیدگاه اسلام، وطنگرایی، نباید جنبة افراطی و منفی به خود بگیرد و بالتّبع، موجب تبعیض گردد و انسانها را تحت عنوان ملیّتهای مختلف، از یکدیگر جدا و روابط خصمانهو جنگهای خونینی در بین آنان ایجاد کند. اینگونه وطن دوستی در اسلام مذموم است. دانشمندان و مفسّران اسلامی در شرعی بودن حُبّ وطن تردیدی ننموده و با بسیاری از آیات و روایات آن را اثبات کردهاند. در این مقاله، نظر اسلام پیرامون وطندوستی مورد بحث قرار میگیرد.