%0 Journal Article %T بررسی معناشناختی اصطفاء و پیوند آن با مقام امامت ابراهیم (ع) در قرآن کریم %J دو فصلنامه کتاب قیم %I دانشگاه میبد %Z 2251-6026 %A مطیع, مهدی %A حاجی اسماعیلی, محمّدرضا %A کریمی, زهرا %D 2012 %\ 06/21/2012 %V 2 %N 6 %P 31-50 %! بررسی معناشناختی اصطفاء و پیوند آن با مقام امامت ابراهیم (ع) در قرآن کریم %K معناشناسی %K اصطفاء %K برگزیدگی %K روابط همنشینی %K حبّ الهی %R %X چکیده خداوند متعال در مقام ذات، در حجاب ذات پوشیده بود و حقیقت او هیچ تجلّی و ظهوری نداشت و از آنجا که دوست داشت عین خود را در عالم مشاهده نماید، انسان کامل را بر صورت خویش خلق کرد تا از اسماء و صفات و ذات او خبر دهد. خداوند در قرآن کریم از انسان‌های کامل با نام مصطفین و اخیار یاد نمود. در این میان، ابراهیم (ع) نه تنها خود، که دین او هم اصطفاء شد و برگزیدة الهی گردید. ابراهیم (ع) پس از آنکه دارای مقام نبوّت، آنگاه، رسالت و در آخر، خُلّت شد، خداوند به او مقام امامت را نیز عطا نمود. این پژوهش بر آن است تا با استفاده از دانش معناشناسی از پس دو نگاه جزء‌نگر و کل‌نگر، به بررسی روابط بینامتنی و مؤلّفه‌های معنایی مؤثّر در داستان ابراهیم (ع) پرداخته تا در عمق لایه‌های معنایی قرآن به مفهوم والای حبّ الهی نائل گردد.   %U https://kq.meybod.ac.ir/article_138_dd1c34073a91f0dfd4b1d6b88a300a32.pdf